شایان عزیزم

                   مداد به دست می گیرم و صفحه ی سفید کاغذ ،می خواهم از تو نقشی بکشم !                  چشم ؛چشم دو ابرو....... تا همین جا کافی ست! می نشینم سیر نگاهت می کنم !                                                  &nbs...

این روزهای من پسرم آرام آرام قد می کشد و من در سایه ی امن صداقت ناب کودکانه اش بزرگ می شوم او می رقصد و من آرام آرام نوای کودکانه اش را زمزمه می کنم او می خندد و من از شوق حضورش اشک می ریزم او در آغوشم آرام می گیرد و من تا صبح از آرامشش آرام می شوم او بازی می کند و من شادمانه آنقدر می نگرمش تا چشمانم جز او هیچ نبیند او حرف می زند به زبانی که کسی جز من نمی فهمدش طبیعت را حس می کند ..... خدا را می بوید و من ............ کوذکانه در سایه ی بزرگیش پنهان می شوم تا از گرمای دست نوازش غیبت بی بهره نمانم این روزهای من پر است از پسرم این روزهای من روزهای عجیبست روزی بی وقتی رو...